(Ye’s’e Cevap - Bir Uyanış Manifestosu)
Kalk ey yürek, bu sessizlik sana yakışmaz artık,
Sükûtun kurşun olur, hak yolunda susmak dargınlıktır,
Zulüm gemi azıya almışken mazlumlar yitik,
İman sararmış yüreklerde, ümitse artık ıssızlıktır!

Ey milletin vicdanı! Dermanı sensin bu yaranın,
Kendi özüne dönmedikçe geçmez bu ağır sancın.
Secdeyle dirilir toprağın çocuğu, unutma kanın,
Şehadetle yoğrulan tarih, sabrı ister, imanla akanın!

Ne sandın? Karanlık ebedî midir sanırsın hâlâ?
Zulmetle örülen gece, gün doğana dek ağlar ama
Sonra bir nida yükselir: “Yeter artık, kalk ayağa!”
Ve titrer her taş yerinden, susar dev, konuşur dağa!

Yıkılmak bize haram, yılgınlık yakışmaz mazimize,
Asım’ın nesli yılmaz, döner mi yüzü vazife çizgisine?
Ye’s haramdır bize, zira iman var yüreğimizin içinde,
Zincir vurulmaz bileklerimize; biz Allah’ın izzetine secdedeyiz her secdede!

Gözün ufka dönsün ey yürek, karanlıkta mehtap arar,
Yıkılmış gibi duran bir millet, duayla ayağa kalkar,
Çünkü bir secde eder, bir daha diz çökmez asla,
Çünkü umut, Allah’ın adıyla doğar her sabaha!

Unutma: Ümidi kesen, rahmeti inkâr edendir,
Kendini dev aynasında gören, aslında yok hükmündedir.
Ama sen, evet sen, yüreğini Kur’an’la besleyensin,
Kalk! Zira kalkışın, ümmetin de uyanışının sesidir!

Tilhabeşlifilozof/24.04.2025/Sancaktepe/İST