İçimdeki yalnızlık öyküsü
günahımın bir parçası dilim
neresinden tutup kaldırayım ellerini
kanın kırmızısı yaranın en kabuklusu
var ellerinin üzerinde


Kötü bir kaderin omuzladığı
ıslaklık ruhuma toplandı
acınmaya yüklemişken
sol yanıma
ve yerimin umutsuzluğa verme
kaldır beni ayağa.. !


Oof!
Güçsüzüm anne rahminden yeni düşen
bir cenin parçası gibi
kocaman bir yüreğin yıkıldığı
toz yıkıntının arasında
nasıl kaldığımı haykırmaktayım
ve hiç duymuyorsun



Bak, yerin göğün içi yanıyor aşka
ben ise üşüyorum
kırık kalbimin buz tahtında
ve sonrası erime ile boş vermişliğin daniskası
pençelerinden
süzülüp süzülüp gidiyorum



Her gece sızılı bir dal gibi üstüne titriyorum
seni severken
avuçlarımda ki tatlı cümleleri
şiir diye avuçlarına bıraktığımı
şer göründü
ama şeytan gördü
bir sen görmemeye inatlaşırsın



Sevilmenin hasreti fena çöktü göğüme
başka kalplerin üvey annesi olacağımı
biliyorum


Bütün renkleri uçur uçurumlardan
doğurganlık hakkı için
lütfen!
lütfen! çıkar adımı kara defterinden

Kalp terkliliğimin sırtını
ben yalnız başına sıvazlarım
sen-sen olmasan da
olmasan da...


20-02-2025
İST
ZARALICAN