Aşk diye kutsal sözlerin yağmalandığı
bir gecenin
öteki yüzünü görüyorum


Sarılmışım acıların yamalı kundağına
imkansızlık devrimini yapmış
gözbebeğimde


Bir lokmacık canım
bilmiyorum kusurun hangi dağ parçasından
kopup geleceğini

Kamburu çıkmış aklımın savrulduğu
o yerlerin köhne
ve terk edilmiş kalpler olduğunu
onun beni şu an düşündüğünü
düşünsem ki! ne olacak


İğne iplik hikayesi son olan
beyaz bir patiska
yorgunluğuma sarındığı vakitlerimleyim


Keşke ben on yedisini bitirmiş komşu kız
o on dokuzuna akıl karıştırsa
tutup ellerimden
İstanbul yaslı gönlümü alıp götürse
buralardan

Sağ elin verdiğini görmeyecek ya sol el
herkes kendi karanlık kuyusundan
bir taş sökmekle meşgul
ne diyem ona


Mahalle çocukları
bahçede al yanaklı elmalar değişti
biz değiştik aslımıza

Adı çıkmış kalbin çok sahibi var
hırsızlık suç sayılmıyor
başka başka kalbe…

"Duygulu insanlar her zaman yalnız kalmaya mahkumdur"

20-02-2025
İST