Öyle saf bir yüz ki;
Saçtığı ışıkla kör eden…
Göremiyor O’na bakan bu yüzden,
Hayatın sert köşelerini…


“Bu kadar da iyi olma!..”
demek istiyorum ona…
“Alıştırma o okşayan aydınlığına!
O sıcak kucakta kaybolurum yoksa,
Her yerde onu arar olurum."


Söze dökemedim tabii bunları…
Kıyamadım o masumluğuna gözlerinin.
‘Biraz soluklanayım’ dedim…
Bir sögüdün gölgesindeymişim gibi…
O ağacı nasıl suçlamıyorsam,
Sakladığı için gerçeği;
Gölgesinde saklanırken
Ruhum nasıl duymuyorsa
Az ötemdeki hengameyi...
“Gerçeğe kör ediyorsun beni”
Demiyorsam ona nasıl ki…


Bu nazlı nazenin kadına da
Tek bir sitem etmeyeceğim
“Kandırıyorsun beni!” diye…
“Dünya gözlerindeki
O saklı bahçe değil;
Tek bir çiçeği bile koparılmamış,
İnsanların incitmeye kıyamadığı
çiçeklerini…”


Biricik teyzemdi O benim çünkü...
Annemin ablası olmaktan öte
Bir yerdeydi teyzeliği…
Hayatın dokunamayacağı kadar
Uzak bir yerdeydi…


Kimsenin tek bir çiçeği bile koparamadığı,
Saklı bir yerdeydi bahçesi…