Papatyam!
Gel sevgilim, gel benimle!
Hadi köyüme gidelim seninle!
Ben seni götürürüm bizim köye
Oralarda hayat var, yeter ki sen iste
Köy yoluna dökerim seni
Dedemin kağnısının arkasına oturursun
Tek elinle kağnının direğinden tutarsın
Ağzında bir türkü gel ha gönül havaları
Sesin, yanık buğday tarlalarından duyulur
Engin ol, engin ol derken
Köyün çobanının kaval sesi duyulur yanık, yanık
Koca öküzler gıcırdatırken tahtadan tekerleri
Eşlik eder nameler sana
Sen alnına bağladığın yazmanın çiçekli deseni
Ahenkle yüzüne düşerken saygı duruşuna geçer bu can
Hu çeker bülbüller
Güle kavuşan bülbüllere karşı
Köyden bir ses yükselir
Huma kuşu yükseklerden seslenir
Arkasından bir ağıt duyulur
Bilinir ki bu can gitmiştir
Dağlar taşlar onunla ağlar
Kavuşmamıştır sevdiğine
O gün bugündür deli gezer derler benim için
Eskiden bilenler…