0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
147
Okunma
Papatyam!
Bir ömür geldi geçti arkasına bakmadan
Görkemli sanıyordum oysa
Şimdi tuz buz oldu, o görkemli dağlarım
Teselli olmuyor ki duvardaki solgun resmin
Ne ayağım yürüyor ne de sana duyulur sesim
Yüreğimde bin bir özlem, aşar durur maziye
Felek münasip görmüş, bana bu kara yazıyı
Bundan sonra basmaz ki çimene ayaklarım
Açsa da gelmez papatya kokun
Çekilen çileleri, özlemini yüreğimde saklarım
Yorgunum, kolum kanadım kırık
Kalbim ise buruk
Seni görmedi ya gözlerim
Şimdi bir kenara çekilir ağlamak için…
