Papatyam!
Şimdi sen varsın beni benden alan
Manasız hayatıma anlam katıp rota olan
Sen mi yalandın, yoksa hayallerim mi yalandı?
Kanatlarına bıraktığım
Bir kelebek ömründe beklediğim mutluluk
Şimdi uçup gitti avuçlarımdan
Artık biliyorum, sana kavuşmakta oldu hayal
Bir kır çiçeğinde solup giden bir yağmur damlası gibi
Dudaklarımda ıslaklığı kalan, sonra da kalbime akan
Sanki bir bilinmezlik içerisindeyim
Ve yarınlarda saklı diyorum
Bir kuşun kanadında uçup giden aşkımız
Söyle, ben miydim sana geç kalan?
Neden ikinci bahara kaldı aşkımız?
Neden diye bana sorma, sevgi neden, aşk neden?
Ne bileyim, neden diye
Çünkü nedensiz sevilirmiş
Bazen bir bakışla, bazen de bir gülüşle
Senin de ismin yazıldı kalbime nedensiz
Leyla olduk, Mecnun olduk bazen de Papatya
Belki aşkı var eden bendim, belki de sen
Bilinmezlere gittik, sana varamadım
Gözyaşlarım sel oldu, denizlere döküldü
Söyle şimdi, sen mi yalandın, yoksa hayallerim mi yalandı?