Papatyam!
Hava iyice kararmaya başlamış
Dolunay da yüzünü göstermişti
Ayın ışığı ise denizde çırpınan dalgaların üzerinde
Kocaman bir renk cümbüşü oluşturmuştu
Bu renk cümbüşüne etrafta yanan
Ve denizdeki gemi, kayık vb. araçların ışıkları da karışıyordu
Rengârenk, sanki gökkuşağı gibi
İnsanların, özellikle de çocukların hayalini süsleyen türden
Dolunay aşkların gecesiymiş
Bak dolunay var, ha biliyor musun?
Dolunay zamanı âşıkların gecesiymiş
Eskiden âşıklar dolunayın olduğu gecelerde buluşurmuş
Her insanın gökyüzünde bir de yıldızı varmış
Ve her yıldız kaymasında da bir insan bu dünyadan gidermiş
Galiba ben de bu dünyadan gitmekten korkuyorum
En çokta senden
Çünkü ben senden, aşkından gidemem
Bak şimdi, gecenin karanlığında
Aynı bankın üzerinde oturmuş gökyüzüne bakıyoruz
Ama aramızdaki mesafeler uzak
Kafalar, kalpler çok uzak
Belki de sevmeyi, aşkı bilemedim ben
Bana aşkı anlat desem, anlatabilir misin?