Başımda bir tutam zaman bulutu
Doğumumla başladı yağmaya gün gün
Her damlasında büyüdüm
Her damlada yaklaştı bir adım ölüm
Bir adım ölüm…

Bir bardağa doluyorum
Yarısında su yarısında yangın
Bir yanım gül diğeri zulüm
Nasılda sürükledi zamanın azgın saatleri
Şimdi biriktirdiğim dakikalar, lığ gibi
Kangren vakitler cebelleşir önümde
Bataklık kokulu her saniye, mil gibi

Gel de gör geçmiş zaman
Dilimde kopan Nuh tufanını
Kelimeler İbrahim’in narına balık
Bir kıyamet ki sorma gitsin!
Göğsüm yarılırken orta yerinden
Harfler dizelerini kaybeder perişan
Bir şiir tutunabilmiş on iki parmağıma
Bir yangın başlamış ki değme gitsin!
Kıyamet bir bardak su da…

Silkelen söz!
Uyanacağın yer cehennem
Bir damla mey umarken
Aden bahçelerinden
Kavrulan yine sözcükler olacak.
Derbeder kelimeler savrulurken
Hazanda yaprak misali
Bağrım tam ortasından ikiye ayrılacak
Ve dünya sinemde batacak…

Her biten şiir bir adım ölüm
Bir adım ölüm olacak…

SELMA PEKŞEN