Gecenin bir yarısı çıplak ses doğuruyor kulaklarım
o bana hasret benim onun hasret- ligine dayanma gücü veren şiirler yazıyorum

Sütün akranı günışığı o kadar uzakta ki
iki yün yumağından ibaret yatağıma uzanıp sabah telaşı almış insanları ve sokakları düşünüyorum

Bir elmanın diğer yarısı Adem babaya nasip iken
Öteki yarısının vebali beni sevende
Bir ayağım Cennet bir ayağım cehennemde

Tanrılar sevmenin tek şartı diye
önce ateşi
sonra suyu ikna etti
toprağı yasaklı beden de ayırmış iken
Ömür zulüm vakit kısa
sakat atları varış çizgisine kavuşturma naraları atıyorum ben

Köpük köpük göğün göğsü bakışlarıma bir sahip çıksa
Hani nerede düşlerimiz
Onun gemileri karada yüzdü
Ben denizin ortasında
Ve öylece kalıp Islak kanatlı gönül kuşlarını izledim

Köprünün İlk yıkılan ayakları gibi suyun laneti diğer ayağımda
Şiir yazmamın
Mısraları doğuran ölümüne de sebebi olacağı kesin
Deyip
Nokta nokta bitiyorum

O aşk ki
Kendi kendini kollarıyla sararken
Yalnızlık"İki ucu bo..k değnek "...de de de