Bir hoşçakala sığdırmak istiyorum seni,
Ötesine geçmeden hiç bir cümlenin...
Hoşçakallı bir elvedam ol istiyorum.
Öylece varlığın tertemiz kalsın hatırımda.
Adın her anıldığında gülümseyip "o çok başkaydı" diyebilmeliyim.

Sevgilim...
Ben seni yokluğunda seveceğim.
Çocukluk anılarını annenden dinlemeden,
Taş atıp camlarını kırdığın evin sokağından geçmeden,
En sevdiğin yemeğin ne olduğunu bilmeden,
Gelişini beklerken gözlerim yollarda asılı kalmadan,
Bir evde yaşamanın,
Bir yastığa baş koymanın,
Sana sofralar hazırlamanın,
Ve hatta giymek istediğinde en sevdiğin gömleği, bulamadığın için çıkan kavgaları etmeden seveceğim...

Sevgilim...
Ben seni, senli hayallerin enkazında hiç kalmadan,
Kaybetmekten korkmadan,
Ayrılıklar olmadan,
Sana olan hasretimi hiç eksiltmeden,
Gönlüm gönlüne doymadan,
Günü geldiğinde üzerime kapılar çekilip terk edilmeden,
Yürüdüğüm yolların sana varmayacağını bilerek seveceğim...

Sevgilim...
Ben seni, dizlerime yatırıp kirpiklerini saymadan,
Ellerimi yüzüne dokundurmadan,
Dudak kenarından payımı bile almadan,
En kötüsü de boynunun kokusu olmayan uykularda seveceğim...

Sevgilim, ben seni...
Ben seni tırnaklarım sökülürcesine,
Tüm organlarım iflas edercesine,
Vuslat düşlerini bize değdirmeden, her zerrem acıyarak seveceğim...
Sevgilim...
Hoşçakal.


29/08/2023 Hamdiye Osman
(Hadsiz Kalem)