3
Yorum
22
Beğeni
5,0
Puan
246
Okunma
Benliğimin yankılandığı sığınağım,
gönülsüz olma, bekçilik et mısralarımın başında…
Can kuşunu uçurma özlemlerimin.
Bak, yine sana geldim.
Sana biriktirdiğim hasretin verdiği yorgunluklarımdan kucakla beni.
Azıcık sıcağında dinlensin yüreğim.
Can evim, nerdesin?
Seni çok özledim.
Hesap gününe kadar uzanan bir vuslat ümidi var yüreğimde.
Gelişin, mahşer gününe bile denk gelse gönül rızamla bekleyeceğim.
Ey bana kıyameti sevdirip iple çektirenim,
iyi misin?
İnan ki bir şey demene gerek yok sevdiğim,
iyi olduğunu hissettirsen yeter.
Arada da olsa iyi olduğunu bilmek, hissetmek istiyorsam,
yani haddimi böylesine aşıyorsam,
seni sevmekten başka bir şey bilmeyen şu gönlümü
bir türlü dizginleyemediğimdendir.
Bağışla beni Can evim.
Bağışla.
Hamdiye Osman (Hadsiz Kalem)
08.10.2025
5.0
100% (12)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
