karanlığın tel tel akan ipeksi dalgaları
yanıp yanıp sönen bir yıldız bahçesi



Irmaksı yollar akıyor saçlarımdan
salınan tüy ’ün kanatlarında avaz çığlıklar
ki,
bir açlıkla çırpındığımız yarınlı topraklar
sen,
lacivert resmin kadifemsi ormanı
kıvrılan çocuğun diliyle göğe yükselen esinli fırtına
bir gümüş gölgede şu aylak korkunun
suda uyuyan güzeli



çoğalan karanlığın kavruk yaşlarıyla
uçurum çiziyorum uzak suskunluklara
dağlanan alevin Ay mızıkası
ne çok deniz taşıyor
hüzün bahçelerinin çiçekli aynasına
ki,
gülüşler yorgun
kiminin alnında dal uçları



hızla büyüyen özlemlerin ağrısında
yaralı benekler
gecenin yollarına savrulan
kül yapraklı sükut ellerim/
ellerim kopup gelen göç ’ün
kızıl sesi
bir çöl başlangıcı yalnızlığın



illa ki küçük kavgaların közünde
yüzü kaldı düşlerimin
belli belirsiz bir soluk
şimdi dudaklarıma çatlayan
tüm resimler

....