Bakarken şefkatle tabiata
Uzanırken elimiz bir mazluma
Omza değen müstakbel bir el var ya
Hepsinin öğretmenidir analar.

Okuldan önceki mürebbiye
Vermiştir kişilik,düstur ve terbiye
Saymakla bitmiyor ki insanlık nerde
Adem’in içini özenle dolduranlardır.

Öznesi hep sonra gelen,tali kalan
Değerini var mı yaşarken bilen,anlayan
Varlığıyla neşe,ilham,can katan
Hayata tutunabilme sebebimizdir.

İnsan onurunun en güçlü, güzel yanı
Sen ki anneni sev,say,iyi tanı
Ondan aldık cümlemiz feyzli kazancı
Eli öpülesi candır,canandır.

Bükülse de beli yeter gölgesi
Sesi diriltir İnanki ölü bedeni
Tarihimizin en önemli, vazgeçilmez öznesi
Cennetin anahtarını elde tutandir.

Bütün analara saygı,selam ve şükran
Bizleri onlardan ayırmasın Yaradan
Kıymetini bilsin ki oğul,kız,torun ve kızan
Öpülesi ellere en hayırlı duamdır.
Oğuzhan Külte