Bakma öyle aldanışla sağa sola, ileri
Bir menzil verildi bize, dönülmez de geri
Belki takıldık anılarında geçmişin masalına
Bırak onları dursunlar, yüreğe su serpiyor
Unutma ha, verilen mühlet giderek azalıyor
Tut ki elimden gidelim, son durak ölüm
Bir elimizde gül var ya, sönmez yürekte közüm.

Kimler var göreceksin yolları hep açarlar
Kimileri de kinlerinde boğulur, taşa tutarlar
Anla ki şunu, cevri de bitmez bu yükün sırtta
İrade ve imanla tutun özüne her bir fasılda
Bilirsin ki tabiatındadır eskiyip yitip gitmek
Eşya da olsa can da olsa işte buydu gerçek.

Öyle alma yavaştan, anbean yaklaşıyor ölüm
Nerede kaldı diyoruz ya sıklıkla o dünüm
Gidenden yok fayda, gelecekse tam bir muamma
Kalk ayağa düşelim yola, henüz alırken nefes
Bir ve beraberce aşalım zoru görsün herkes
Eksik yanım, hayat ortağımsın ki iki gözüm.

Oğuzhan KÜLTE