Kıvırsaydım iki satır daha güzellikler adına
Yazardım belki de sevgi, dostluk kelamını da
En güzel sözleri etmek vardı konuşurken dil
Kendini tanımak var ya çok değerli bil.

Bilseydik yıllar öncesinden bugünün hengamesini
Karşılardık sabırla, özveriyle türlü meşakkatini
Pişilmiyormuş öylece alenen, yanmakmış ilk adım
Şimdilerde anlıyorum, daha işin çok başındayım.

Uzanıp gidiyor hengamesiyle ömre değenler
Kiminde bozlaktır dokunan, kiminde resimler
Her anı pahasızdır, birikir iç sarsarak yine
Geçmişin tozları var derinde, silinmez bellekte.

Bugün yaşanmadan yarın etmiyor tecelli
Iskalamak niyedir günü, haftayı, mevsimi
Ne olmasını umut ediyorsak saklıdır özü günde
Dünkü emek ve terin tezahürü bugünde.

Baktığın yere göre şekil alıyor hayat öznesi
Kimi umursamıyor anı, sanki geçip gidesi
Pişmanlıklarıyla boğuşuyor kimi geçmişin
Hayat akmakta olandır, dünkü değil ki.

Gerilere takılmak mıymış bizlere değer katacak,
Anı yaşamakta var hayır, huzur, esenlik, mutluluk
Bugünü yaşamak gerekir ki bitsin pişmanlık
Gülen gözlerde yarına uzanmaktır bahtiyarlık.

Oğuzhan KÜLTE