Bir bahçe vardı alımlıydı, rengârek çiçekleri
Maziden esintisiyle ne de güçlü duruyordu kökleri
İşleyen vardı; bir şekle, biçime evirmeye emek
Arındıkça tozdan dumandan gerçeklik, o kaldı
Ve bir bahçıvanın emeğinden yansıyan ahenk
Büsbütün eli değmiş olmalı ki her bir çiçeğine
Memlekette açarlar; dün, gün yarınlarda da
Birlik ruhunda uzanırlar ötelerden, yarınlara dek.

Tutar mı mayası olmasaydı hamur, işlenir mi?
En güçlüsü de olsa toprak güldürür mü yüzleri?
Bir pırlanta gibi cevher olsaydık bizler, sizler
Ne kıymet kazanırdı ki girememişse bir forma
Bir ustalığın bilgelikle şu dokunuşu olmasa.

Tarihin dünden taşıdığı değerler onunla konuşulur
Maneviyat iklimine örneklikte ilk akla gelen odur
Toprak yurda dönüşür dilinde, bayraklaşır gönülde
Bulur kendini; ilgi, yetenek, farkındalıklar doğurur.

Şafaklar söker yeni güne, alır ivmesini gayretten
Millet olunur, biz ruhunda yeşerir benler, senler
Öyle bir cefa ki hudutları aşar yurtta sınırı
Başarabilmek için ortaya koyar hem de tüm varını
Tesiri aşar yılları, atiye uzanıştır bu öğretmenden.

Ve her göz göze gelişte okunur yürekteki samimiyet
Onun ışıltısıyla bilgeliğe açılır kapılar, bulunur rahmet
Çıkmazları tanımaz o, bilir ki karamsarlık yoktur
Almıştır Mustafa Kemal`den gücü, ta ki ruhuna namzet.

Kalkınmaktır onunla yürünen yol, başarıya yöneliş
Köhneliğin bitişi, erdemlerin yeşermesinedir gidiş
Ve şimdi her yerde, her zorda ayırt etmeden insanını
Anne, babamızdan sonra nasıl da o tanınmıştı
Kimi yıllarca verdi emek, yıprandı zamanla bedeni
Ve her güce rağmen vazgeçmedi, besledi milletini.

Gün senin diyorlar ya Öğretmenim, sen sığmazsın güne
Akla, ruha işlenmiştir emeklerin, özverin ta ki geleceğe
Yine kalk ki ayağa dünkü gibi, sana yüklendi bu kavga
Değsin senin elinden her nesil vatanın toprağına, taşına
Bulsun bizi ötelere götüren ilham, senin dilinden
Açılsın tüm kapıları güzelliklerin mesleki tecrübenden.

Diyorum ki, ne de sıra dışı bir tercih şu öğretmenlik
Ailelerin kol kola girdiği mekânlarda sıkça özneydik
Bu şuurla farklılıklarımız zenginliğe dönüşsün senle
Bir günlük değilsin; yüreklerdesin, gizli bir kahraman
Hayat sahnesinin perdelerini arala bizlere, her zaman.

Emeğini esirgemeyen öğretmenlerimizi anıyoruz saygıyla
Asla olmayacak işimiz bizim yeisle, fitne ve kavgayla
El ele bir milli ruh var ise halen, mayası sensin
Üzülmek yok, yarına gülüşlerimizin yegâne öznesisin.

Oğuzhan KÜLTE