Yok olması ne mümkün ki kusurların
Mesele onlarda bile güzelin izini bulmak
Varsın hoyratça bakışlar da olsun kime ne
Biri ağıt tutar, biri neşeye katandır dilde.

En güzellerinde dahi bir can alanı yok mudur
Gül içinde koku güzeldir ama o da dikenli
Bir ayaz ve soğuktan mürekkep midir kış
Beyazın dinginliği ve büyüsü açılır ta ötelere
Onun hazzını alanlardadır esaslı o bakış.

Kimine göre yitmektir ölüm denilen gerçek
Oysa bir uzanıştır beyazında kefenle ötelere
Aslında kimleri beklemiyor ki bu ciddi mesele
Mühleti dolanlara açılan kapılardadır renk
Fanide içten duygularla yaşamayı seçebilenler
Elbette ebeden de güzelliklerin de öznesidirler.

Kaybetmek yok bilene, belki de el değiştirmek bu
Bazen yükmüş gibi gelenlerin içindekiler huzurdu
Hayıflanmak da anlamsız zamanın akışına inat
Öyle bir bakmalı ki görülsün gerçeklik, apaçık
Topyekun bir rengi olduğu da anlaşılsın hayatın
İçine serpiştirilsin; gülen göz, tatlı söz, tebessüm
Ölüm dediklerimiz var ya kapkara, onlar da ölsün.

Asla yıkılmak da yok kavrayışlar sağlamsa
Belki de tekerrür eden bir şey var, çoğu angarya
Dünler, mekanlarıyla birlikte birikirken mazide
Elde hoşluk kalsın kalmasın; kin, nefret, haset
Güzellikler adına atılsın adımlar, işte asıl reset.

Önce boş gibi görünse de koldaki gül sepeti
Yürüdükçe doldur içine; lale, nergis, menekşeyi
Bırak anlamsızca şeyleri yüklensin çok bilenler
Onlardaki bu duruşu reddeder candan sevebilenler
Ver elini derler ya kısmet gözüyle bakışlarda
Zorlukların içinde de açmaz mı bir güzel papatya?

Kısacası görüntüler değil mevzuu o bir gölge
Yıpranmış gibi, hatta soluk da olsa yansıyanlar
İçlerinde saklanan özde pek de değerlidir bence
İmrenilen şeyler ne de gelip geçici vermezler de haz
Halen seçeneklerin varsa iyiden, güzelden yana yaz.

İlle de kaleme mi dokunmak gerekir yankılanışa
İstersen çiz resmini hayal ötesinin gıpta edildin
Ve nihayete ersin şu içteki karmaşa, dizginlensin
Duruşun, sözün, özün güzel değil miydi düşün
Verme bir şans daha karanlıklara, büyümesin.

Sen gerekirse bir fidan gibi meylet büyümeye
Yaratılışın gayesindeki hikmeti sorgula,
Bulduğunda esas cevaplarını saklama da
Şimdi yürümek zamanı ise ilerle de ilerle
Yüksel ta göklere haşmetlice bir ağaç gibi
Konsun yeşillik zengini dallarına minik serçe
Serkeşlik değildi hayat, kıblesiydi berceste.

Oğuzhan KÜLTE