Bir kahve keyfi sabah…
Umutla aralamışım
Gönül penceremi gökyüzüne.
Sevdalı yuvalarına dönen
Göçmen kuş sesleri
Ellerimden tutup
Beni senli günlerime götürüyorlar Elvina


Günü güneşten çalıp
Yüzümün hüzün ıslaklığı
Bakışlarında kurusun diye
Şiirlerimi yollarına seriyorum.
Zamanı zulme bağladım Elvina
Kalbimin her attığında aşk diye ağlayıp
Ömrümü sana adadığımı unutma


Yine aşkın mevsimi değişti
Rengini dökerken bahar
Ahh..Temmuz da saçlarıma yağan kar.
Nisanda
Gri yağmurlar ıslatır ürkek tenimi
Adını sen koyup
Anne yadigârı saksıya emanet ettiğim
Ve koklamaya kıyamadığım aşk çiçeğim
Haziranda ayaza tutulur Elvina


Şubat ayların en uzunu
En karanlık anlarımın şahidi
Isıtmadı titreyen içimi
Ağustosun güneşi
Eylülün hazanı gibiydi sanki
Sarı yapraklarla el ele verip
yele karışıp gidişin


Acılar biriktirip
Senli hikâyeler yakıştırsam da kasım’a
Aklımda babamın vedasız göçü
İlla ki unutmayacağım
O aralık gününü Elvina
Hani
Sesini son kez duyup
Yutkunup ta yutamadığım
O son hıçkırığım var ya Elvina
İşte o hıçkırığım
Hiçbir güne aya mevsime sığmıyor
Anlıyormusun Elvina


#hüzünlükent