Bismillah!
....
Şairenin şiir yolunda keşfettiği i mgeleme ve semboller ..

Yürekçenin dil bilimine,
Şiir içinde dilin kökleşmesine yeni bir kazanım ve yeni bir oluşumun edebi meķânına katkı sağlıyor..

Yaşamı tefsirleyip meâlleyen söz ve si mgeler dizelerden yükselen titreşim sesleriyle kanatlanarak ruhumuzu doruğuyla buluşturuyor..

Okuduğunuz şiir kollarını açmış sıcaklığıyla kucaklayabiliyorsa,
Sezgileme gücüyle sizi bir kültür bahçesinin ışıltılı dünyasında gezdirebiliyorsa eğer,

oradaki farklı renkler ve farklı kokulardan müteşekkil çiçeklerin varlığındandır.

Orada bir ferahlık
Orada akustik, orada egzotik bir hava vardır.

Ama her zaman öyle olmuyor işte.
Sessizliğin sesini dinletir,
kendi acısıyla yüzleşirsiniz
Dumanlı yollardan geçer
Karanlık sularda kaybolup gidersiniz bazen.

Ayetsiz bakışların,
heykel uykusuna yatmış ahalilerin pörsümüş ahvaliyle karşılatır şairi sizi şiirinde.

Hep beyazın saflığından değil ya, arada bir siyahın atasından bahseder.
Çünkü şairlerin en çok sevdiği renktir o.

Ölümün o dayanılmaz soğukluğunu,
cinayet saati belirsiz anların ürpertisiyle ürker, kaybettirir kendini de kendinizi de.
Aynalarla çelişir,
Hiçbir kelimenin anlamına sığamaz, unutursunuz, herşeyi..
unutulusunuz!

Şiir bu.
Özü sözü insan
Özü sözü soluktur çünkü.

Nasılsa aşılır karanlıklar
Gün doğar kelebek kanatlarına korkunun
Ak sularıyla yıkanır evren
İçinden bir buket seçilir elbet..

Elbet koşulur bir gün..
Şiirin en aydınlık yollarından.


Tebessümle
Şiir hep.






-Ramazan Boran tarafından 2/17/2022 10:23:21 PM zamanında düzenlenmiştir.