33
Yorum
134
Beğeni
0,0
Puan
2800
Okunma

Ve şimdi dönüp dolaşan
sana ait bütün bu hüzün kaynağını,
öfkesini kusan
Kasım’ın gözbebeğine armağan ediyorum.
Benim de bir adım var
Hanların annesi kadar renkli
bir de soyadım
rüzgârda sallanan buğdayları
ağırlığıyla şiirleştiren
Mademki,
sevgiyi ayırt etmek çok zor
akıp giden kızıl suyu
durdurmayalım.
Sen daha çok kendi bilir tavrını takın
defneler sitemkâr bir dille anılmadı
O halde,
ey yitirdiğim; kâküllerim
yaşadığım her anı iliştir yıldızlara
gitmek mi istiyorsun
İpler kesildiği an son bulur aşk
git...
Şiirlerim yaralı kalsın.
Ümmühan YILDIZ