35
Yorum
133
Beğeni
0,0
Puan
3714
Okunma

Karanlığın fethedemediği
defne tomurcukları bizi bekliyor
meleklerin suratında Ay şavkı
dokunup kalabalığa desem ki;
’’merhamet acı acı ağlamakta,
hilebazlık üzerine inşa edilen zafer
cahilin yolunu açmak için eğildi’’
Sokakların karanlık girintisinde
anne öpücüğü tatmayan çocuklar
kundağa sarılmayan yeni bebeler var
kışları ısıtan anne sütü yerine
maddeye mahkûm köle ruhlar
cehalet hastalığından uyanıp
zayıf düşenin iradesine parlıyor..
Nerede bulabilirim memnuniyeti
kalbimin zarafetini ihsan eyle Rabbim
sesime bir lokma ekmek kokusu sun.
Âdemoğlu kendi özünden ayrıldı
aç kalmaktan değil açgözlülükten
geçen yıllar hırsızlar, katiller yarattı.
Gittiğim her yerde, Seni aradım
iyiliğin kalbi, yoksulun ellerine saklan
ağaçların altında yatağan zenginlikle
dergâhında bırak yürüyeyim
alıkoyma beni doğum yerimden
umut şafağına sürülür alnım
ellerimi üzerine koydum
Göğsümde eylül ezgisiyle, bir de
akarsu yankısı duysunlar...
Ümmühan YILDIZ