Et tırnaktık senle toprakla su gibi
Yolları ayrılmış koyunla kuzu gibi
Kendine has öz ananın kokusu gibi
Öyle bir vurdun ki... Sen benim için şimdi
Kanı kanıma karışmayan EL gibisin

Koskocaman bir maziyi yok edip gittin
Merhamet dolu yüreği terkedip gittin
Ümitlerimi ateşte eritip gittin
Öyle bir vurdun ki... Sen benim için şimdi
Mutlu ocakları dağıtan YEL gibisin

Sadakat neydi senin için vefa neydi
Hain gözlerin dönüp arkanı görseydi
Yürek yürek olsada vicdanı bilseydi
Öyle bir vurdun ki... Sen benim için şimdi
İnsanı boğarak öldüren SEL gibisin.

Dünyaya bir kez gelinir bir ulvi hedef
Onur ve gurur olmalı ar, namus, şeref
Hepsini mahvettin sen haince mâlesef
Öyle bir vurdun ki... Sen benim için şimdi
Al kuşağı hiç hak etmeyen BEL gibisin.

Böyle bir ihanetin rastlanmaz eşine
Takıldın gittin bir uçuk hayel peşine
Düşürdün acımadan yaktığın ateşine
Öyle bir vurdun ki... Sen benim için şimdi
Rüzgarda savrulan kuru GAZEL gibisin.

Darbe üstüne darbe şimşekler çakıldı
Masum bir yürekte kor ateşler yakıldı
Güvendiğim o dağlar başıma yıkıldı
Öyle bir vurdun ki... Sen benim için şimdi
Suyun üstünde iğreti TEMEL gibisin.

Hiç mi düşünmedin günah ile vebâli
Haramlara daldın durur iken helâli
İblisin yolunu tavaf eden misali
Öyle bir vurdun ki... Sen benim için şimdi
Niyeti şeytana olan AMEL gibisin.

Acı ile ıstıraptır yürekte olan
Hüzün ile göz yaşıdır ruhuma dolan
Mahvettiğin hayatlar var arkanda kalan
Öyle bir vurdun ki... Sen benim için şimdi
Sonu hüsran olan kirli EMEL gibisin.

Çıkmaz sokaklardasın dönüşün nafile
Sen seçtin bu yolu sonunu bile bile
Böyle yaşanacak bir ömür kolay dile
Öyle bir vurdun ki... Sen benim için şimdi
Hayatla ödenen kanlı BEDEL gibisin

Dilerim Allah’tan ettiğini çekesin
Şu boynumu büktün sende boyun bükesin
Benim döktüğüm gibi gözden yaş dökesin
Öyle bir vurdun ki... Sen benim için şimdi
Yaşarken öldüren zalim ECEL gibisin.

Erhan DOĞANAY