3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1598
Okunma
C’était une saison d’automne quand je premier vous a vu
Votre premier coup d’oeil à moi était une rose est partie du printemps
C’était un jour de printemps quand j’ai adhéré des angoisses
Toutes les roses fleurissant dans cet éclat de fureur se rabougri.
Je ne cherche pas d’autres yeux me regardent comme ça
Heureux avec la première émotion, brillant comme le soleil
Dans les rêves dans les flammes, une balançoire commence à brûler
Qu’a secoué m’était vos yeux lointains, dieu !
Avec mes propres mains j’ai détruit les maisons de verre
Regarder les miroirs que mon jeune visage a grandi vieux
Quand est réveillé du sommeil mortel, j’ai vu la lumière
Déposer devant moi était le millier de paquets de raisins
Dans mon intérieur soi, j’ai grandi un récemment printemps
Comme le désir d’une mère à son enfant
Dans une façon de désir j’ai calmé ma tristesse
Comme l’humidité dans la terre après la pluie
Des trottoirs pauvres j’ai volé des épreuves
Que mouille mon oreiller est mes déchirures abbatues
Détruire mon pays des rêves, j’ai été parti demi fait
Maintenant, avec mes péchés je lapide les diables.
Aşağıdaki şiirin çevirisidir.
HAZAN ÜZÜMLERİ
Bir hazan mevsimiydi, seni ilk kez görüşüm,
Bana o ilk bakışın bahardan kalma güldü,
Bir bahar mevsimiydi, elemleri örüşüm,
O hışımlı bakışta açan tüm güller öldü.
Başka gözler aramam bana öyle bakacak,
İlk heyecanla mutlu, güneş gibi parlayan,
Alevlenen düşlerde tutuşan bir salıncak,
O uçurum gözlerin salladı beni, (y)aman!
Kendi ellerimle ben, sırça köşkleri yıktım,
Aynalara baktıkça eskidi şu genç yüzüm,
Ölümcül uykulardan uyanınca ayıktım,
Önüme serilmişti binlerce salkım üzüm.
Yepyeni bir baharı büyütmüşüm içimde,
Bir ananın çocuğa duyduğu özlem gibi,
Avutmuşum hüznümü hasretli bir biçimde,
Bir yağmur sonrasında topraktaki nem gibi.
Yoksul kaldırımlardan çileleri çalmışım,
Yastığımı ıslatan kahırlı gözyaşlarım,
Hayal ülkemi yıkmış yarı yolda kalmışım,
Şimdi günahlarımla şeytanları taşlarım.
5.0
100% (1)