Sen gittin
Birlikte gölgelerin
Sonra da ayak sesleri
Banklar duraklardan kaldırıldı
Her taraf efkârlı
Türküler hiç değişmiyor
Duyuyor musun?
Hasretlik sulu sepken


Her akşam vakti
Taş döşeli sokakları doldurur
Çingene haykırışlarım
Çakış taşları topuklarıma vuran
Kıvrılmış Kanlıca ‘ya
İkimizi birbirimizden ayıran rüzgâr
Sonsuzluğa uzayan
Selvi boynuna kenetlenir


Yüze duran kızıllık
Ortalık ışık tufanı
Yavru kelebekler fırıl fırıl 
Gök kubbenin tuzlu dudakları
Baskına uğrar selamsız
Göğüs boşluğunda Kız Kulesi 
Anne sütü kadar temiz


Bahar geldi Kanlıca ‘ya
Çamların arkasında kediler
Kırmızı-beyaz sardunyaların gizli ibadeti
Çengelköy seni fısıldıyor
Beylerbeyi bilmiyormuş gibi
Kolumda fotoğraf makinası
Sepette sıcak kurabiye
Emirgan’da korkulu bekleyişler


Aklımı aralasan
Seni özlüyor köz sıcaklığı kelimeler
Örtmeyi beceremediğim gülücüklerim
Üstümüzden geçen kuş sürüleri
Göğüs göğüse sarılmalarımız
Seni özlüyor tereyağlı pirinç pilavı...


Ümmühan YILDIZ