Avluda kurulmaz düşler
Kana kana su içtiğim tas avuçlarımda
Ataol Behramoğlu’nun dizeleri ne diyor
‘‘Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı büyük yaşayacaksın,
Irmaklara göğe bütün evrene karışırcasına’’
Ciğerlerime akıyor yeryüzü coğrafyası


Endamınıza seyirci kalmak istemedim
Ne kadar sever aşk, aşkı Bayım
Dediniz ki “Büyük şehirlerden uzak dur’’
“Seni darmadağın eder "


İçimdeki korkuların anavatanı yok
Teslim olmak namümkün
Aklım ruhumdan üstün değil
Dokunduğun kadar ay güzel doğmakta
Gözlerim âşıksa gözlerinize düştüğünde
Dilimde tutuşan akortsuz türküler matemsiz
Misak-ı milli hudutlarını delmektir, yaşamak
Kızıl ejderhanın mührünü kırıp yaşamaktır
Seni yaşamak


Ateş böceğinin ışığıyla yeni bir ülkede
Kendim, kendimle keşifte
Ozan âşıklarının kalbi taçlanır göğsümde
Ayağımın altında filizlenir toprak
Kelebek tafrasıyla Kaf dağına ulaşırım seninle 


Alnımdaki kaderimden varlığınıza sesleniyorum
Gerdanımda boy vermeye duran çiçekler
Okuduğum eski bir duadır
Repliklerimde hayatım, başrolde oynayan ben
Hayallerin gerçeğe dönüşmesinden korkmayalım Bayım
Varsın, sizinle olsun Leyla Mecnun aşkı
Yer ateş, gök ateştir buralar


Ne demiş şair son dizelerinde
‘‘Çünkü ömür dediğimiz şey,
Hayata sunulmuş bir armağandır
Ve hayat, sunulmuş bir armağandır insana ’’


Ümmühan YILDIZ