Gülüşüne şiirler yazmayı bıraktım
Adını duyduğumda o heyecanım yok
Kalbimi yokladım bugün
İçimde sana dair bir parça yok
Yüreğimin topraklarında açtırdığın
Benimse gözyaşlarımla suladığım, çiçekler solgun
Günler,aylar geçti
Bir sen mi geçemedin ömrümden
Senin için yürüdüğüm yollar yorgun
Ah o gülüşünde ne günler doğardı
Karanlık bir kuytu şimdi
Yüzünde beliren, anlam veremediğim ifadeler
Bir de baktım ansızın
Dönmüşsün gittiğin yollardan
Yüzün ellerin yabancım
Tanıdık bir sesti, uzaktan sesin
Yokluğunu yokladım sen yoktun
Küllerinden doğardı sevdalar
Baktım maziye, estirmişti rüzgârlar
Ah o inandığım yalan sevdalar
Gülüşünle ısınmayacak dünyam
Sen şimdi yanı başımda
Yüreğimden uzak diyarlarda
Bense unutulmuşluğunun yaşandığı kentlerde
Yüreğimi yokladım bugün
Ölgün bakışlarınla son nefesindeydin
Yüreğimi yokladım
Yoktun yüreğimde...

Müzeyyen Sabah