Müziksiz şiirlerin sesiydim
Şiirsiz müziklerin sözüydüm

Şimdi ise

Müziğin şiirsiz kalan sağırı
Şiirin müziksiz kalan dilsiziyim.

Anlaşılmayacak bir şey yok canım
Biraz durup düşünmek gerek sadece

Ha birde

Düşünceden doğan sonucu hissetme
Ve o hissi düşünmek gerek bence.

-----

Ah işte böyle böyle yuvarlanıp gitmek
Çölde dev bir kar topu olmak işte!

Ve elbette

Doymaktır ağzına tek lokma almadan
Kül olmaktır ateşe hiç dokunmadan!

Yerden göğe damlayan bir yağmur
Gökten yere akan bir topraktım belki

Kimbilir

Belki kutbu donduran bir güneş
Güneşi eriten bir kutuptum!

-----

Bir tabloydum oysa görünürde
Her renge açık, çizilmelik bir tablo

Bilmem belki

Bir kağıttım ben tablosuz
Kağıdına tablolar çizilen.

Denizin içinde balıktım kimi zaman
Kimi zamansa balığın içinde ki deniz

Bazende

Evrenin içinde küçük bir dünya
Dünyanın içinde büyük bir evrendim!

-----

Zaman bu kadar hızlı akarken sevgilim
Ben neyim, ne değilim bir türlü bilemedim.
Görüyorum, görüyorum unutmabeni çiçeğim
Ben gelmeyeceğin geçmişi, geçmişin gelemeyeceğiyim!

Yani
Gelemeyecek bir gelecek
Geçemeyecek bir geçmişim

Aynı zamanda

Geleceğin geçmişi
Geçmişin geleceğiyim.

Sulu kar yağar, hava buz gibidir
Suyla karın arasında ben ateş gibiyim

Öyle ki

Her ne olursam olayım dünyada
Düşeceğim yer yine toprak!

-----

Şimdi bütün bunları bir kenara bırak
Sana bir hediyem var, mor bir çiçek
Onu zihninde ki okyanusa koyasın
Ki hem solmasın hem kurumasın.

Onun adı unutmabeni çiçeği
Al hep sende kalsın
Sende hiç unutmabeni çiçeğim
Aklın hep bende kalsın.

Belki işte o zaman
Gerçekte ne olduğumu bulabilir
Ve yanına sevdiğin olarak gelebilirim
Nihayetinde aklın yolu birdir derler.


Not: Resimde ki çiçeğin ismi "Unutmabeni" dir. Çiçeğin ismi gibi ilginç bir şiir olsun istedim bu şiir.