Can sıkıntımdan sıkıldım
Bütün dünyayı dolaşmak
Hayallerimde dünya dışana çıkmak
Evrende kaybolmak
Hayır
İstemezdim, istememde.
Sesin ve sessizliğin ortasında mahsur kaldım,
Bir yanımda evrenin bütün gezegenlerinin içinde veya dışındaki bütün sesler yankılanırken,
Diğer yanımda dilsizler gibi veya istesede ses çıkaramayacak, varolmadığı için seside olmayanlar gibi, yahut ışık gibi, bir sessizlik, renkler gibi, madde gibi, özü olmayan  sessizlikler .
Gözlerim gördüklerine bakarken fazlasını görüyor,
Onun öncesini, sonrasını, şimdisini, şeklini ve girebileceği tüm şekilleri, alabileceği bütün anlamları, birleşiyorlar ve binlerce parçaya ayrılıyorlar.
Hissettiklerim, hissedebildiğim herşey, vücudumun değil, ruhumun ağırlığıyla beni uçsuz bucaksız, derin okyanuslara fırlatıyor ama beni okyanus değil, kendi ruhum boğuyor.
Sorgulamayı bıraktım
Hayal kurmayı bıraktım
İnanmayı ve güvenmeyi
Dışarıda
Unuttuğum bir dünya var.

Ey vazgeçilmez bilinçaltımın parçası!
Beni tanıştığımız geceye geri götür...
Kalbim, vücudum için çok büyük
Duygularım saklı içinde
Sana ağla bebeğim diyorlar
Ağla bebeğim.
Ama umursamıyorsun.
Ağla bebeğim , ağla bebeğim
Böylece gözyaşlarınla gülüyorsun.

Evrenin merkezine otoparktan gidersek
Çatı kat ne işe yarar?
Ve yüzünün özelliklerini unut.
Bana sessizliklerinden bahset
Hiçbir yaz sonsuza kadar sürmez.
Ben seni çok sevdim
Bana eski moda bir sevgi ver...