Kavil




deli gömleği giymiş bir şiirden
tutunuyorum uçurum ağzı imgelerine!
..b ı r a k m a!



Ağrıy’a kafa tutan
dik başlı gelincikler çiziyorum
kutsal kırmızıyla avuçlarına!



naftalin kokusu taşıyor
gül iși çeyizim
sığmıyor rüyalar
çeyiz sandığına!


boğum boğum genzimde
bağıran acı!
gecenin tülden esaletine asılı
yoklama çeken anılarımız!


dağlandığında yüreğim
yüzümden yüzüne yıkılan
matem duvarları!


gözlerine her b’akıșımda
bir masalı uyuyorum
dar’alıp koynunda!


dünya gülüyor
ağzını yalanla çalkalayanlara
ağlıyor beş vakit niyet!


çağrıya eşlik ediyoruz
elele
"uzun ince bir yolda!"


öncene sığamıyorum
bir çınarın gölgesi oluyor sonrama kolların!

sevdadan, sola eğiliyor dallarımız
hiç gerek yokken kırıyor umudumuzu rüzgâr...


denize ağlayan bir nehirden geçiyoruz
bizimle yürüyor gök
başımızı döndürüyor yıldızlar!

evriliyor gün
bir buluta kanat çiziyoruz
zeytin kokuyor beyaz güvercinler!


gelecek,
bir yangından kurtarabildiğimiz son çırpınışları ellerimizin...

sağ yanımın unuttuğunu sol yanım hatırlıyor


"Ben, seni hayatta terk etmem!" Diyor Müslim baba, Muhterem Nur’a!

ne kadar kıymetli iki dünyalık aşk!


Allah’ın kavliyle,
biz oluyor bütün masallar!



sude nur haylazca