İstemezdim ayrılığı, düştüm yine figanlara
Yokluğun içimde yara, sorma beni rengim soluk
Yaşıyoruz gibi uzaktan öyle, arada alıyorum bir soluk
Sormadı kader koydu önüme, gözlerde dolu yaşlarla.

Ne yana dönsen hep karanlık, güneşse bile kifayetsiz
Dolaşırım caddelerde, boş gözlerle ve amaçsız
Gönül sesim kısık, düşüncelerim darmadağınık
Bir selamın var gelirse, o da; haftada, ayda belki de
Dedim ya, zor iş şu hasret,müşkülmüş zalım ayrılık.

Girdi dağlar araya say say bitmez,eklenir çileye
Değirmen misalı döner zaman, melhem olmaz yaralı kalbe
Bilirim bedeli var yaşamın, almadan vermek var mı öyle
Beni güldürmüyor içten, ne kazançlar, ne de övgüler
Toparlanmak çok zor dotum, hicranlar hisleri törpüler.

Olsaydın derin bir kuyuda, iner de çıkartırdım inan
Ne de katıymış şu hayat, dayan, sabret,geçer zaman
Kopuyor içimde fırtına, elim uzanmıyor uzaklara
Sen ki ötelerde, mesafen beş yüz küsür kilometre
Kahvaltılar öksüz kaldı, gözüm daldı uzaklara.

Senden hatıra şu saat, taksam koluma belki yıpranır
Takmasam koysam köşeye,hatırlamam güman olur
Döner gün aydınlıktan, yine çöker geceler başıma
Bir akşamlar var bana, gündüzlerse haram olur.
Değmeyin gönül telime,doluyum, hem de çok dolu
Yolladım sitemli duaları,bulur Rabbe giden bir yolu
Kim ki sevmez şehlâ bakan , o saf ,o temiz gözleri
Ki o gözler, düşünene neler söyler,baksan ki neler
Koca ay geçti yine yoksun,özlettin yine kendini
Çık gel artık bitsin özlem, yollar kavuştursun bizi.

Uçtun, daha ne de toydun, bizden epey uzaklara
Kaldık sensiz orta yerde, yokluğun dağlar ciğerimi
Ne çayım verir keyif, ne sazım sağaltır gönül telimi
Büyümüşsün oğul, değişmişsin, göremedim boyunu, posunu
En çok bu üzer beni, bizden uzak ve de yalnız geçen günlerini
Sakladım , biriktirdim içimde, vuslat gelir nasılsa,son bulur bu azapta
Geldiğin gün okurum, buğulu gözlerle sana, bu sitemli şiirimi.

Sevin dostlar çocukları, sevin ki bilsinler derinden
Uçup gidince anlıyor insan, sarsılıyor aile bu depremden
Söyleyin ki duysunlar sevgi dolu sözleri,biriksin ruhta, gönülde
Saklamayın hislerinizi, daim değil beraberlik, ayrılıklar uğrar hanenize
Beklemez hayat dostlarım,yavrular uçacaklar bu yuvadan.

Oğuzhan KÜLTE