Kaç ömür aldı hissettiklerin
Gök kuşağı, uçurma vakti olan düşler
Kentin güneşli caddelerinde düştü soğuğa
İçindeki çocuk sana prensesim derdi
Yabancı kaldı yüzüne gamzelerin



Rüzgâr esmiyor kırçıl saçlarında
Avuçlarına dolan yağmur bulutu
Dağlarında yalnızlık ve hüzün
Hazan bahçelerinde okunur şiirlerin
Ceylanlar gelmedi ve sen her gece bekledin



Kaval sesine karışıp gül oldum bozkırlarda
Uzaklara, taa uzaklara "Sendeyim can" diyen sesin
Sözcükler yağmalandı al türkülerde



Mansur oldun
Beklediğin her güne
Sustuklarının kokusunu içine çektin
Her soluk incinir bir tutam kor olur
Sevmek bir yaprak gibi narin
Sızıyı hissettiğin an hızlı düşermiş yere



Ahh kırçıl saçlı Aysel,
Hasret ipliğini sararken diyarlara
Upuzun köprüler susar mevsimlere
Ve bütün nehirler kavuşmaz ki sonsuzluğa...
Lekesiz sabahlara tan ağarırken
Anla artık öylece kaldın yolun ortasında.




Ummuhan Yıldız
5 Agsts ’18