Tüm gençliğini serersin bir adamın önüne,
Acıyı,tatlıyı,varlığı, yokluğu çekersin.
Tüm yaptıklarını hep affeder yoluna devam edersin.
Sonra onun soyunu devam ettiren çocuklar verirsin ona.
Ne hamileliğin acısını,ne doğumun sancısını ne de o büyürken yaşadığın uykusuz gecelerin farkında olmayan çocuklar hemde...
Yıllar geçer, gençliğin gider.
Ve bir gün karşına geçmiş bir adam,
Sana açıklama yapar ‘’tek gecelik bir hataydı’’!!!
O an yıkılırsın; ama gecelerin tek olmasına ya da sürekli olmasına değildir bu yıkılış.
Emeklerine acırsın, yıllarına acırsın, kaybettiğin sağlığına ve bir de tüm bunların ne kadar önemsiz olduğuna acırsın.
Her saniyesi bir hiçmiş dediğin o ömre acırsın.
Karşında ki ise o kadar rahattır ki,
Çünkü erkek yapsa hata değildir,
Bir anlıktır, gelip geçmiştir.
Onun için bir anlıktır ya hani!
Ama senin için ömre bedeldir bu acı.
Bunu da anlamasını beklemezsin,
Tüm geçen yıllarda seni anlamadığı gibi..
Aslında pek de birşey beklemezsin artık.
Tüm dünya seni aldatmış gibi hissedersin.
Bu acını da içine gömersin.
Tıpkı daha öncekiler gibi...
Ey gönlü yaralı kadın,
Ey hiç kimsenin, hiç bir şeyi olamamış kadın.
Kaldır yüzünü yerden!
Çünkü yüzüne eğecek olan sen değilsindir...