25
Yorum
63
Beğeni
5,0
Puan
2270
Okunma


Çok uzun bir zamandan sonra
İlk adımlarım bu şehirde
Sensiz
Ama seninle dolu
Küllü şehrin kaldırımlarında gezindim
Kuğulu park
Okuduğum lise
Belediye durağının karmaşası
Ve ardımdan gelen ayak seslerin
senin hayalin
Kalabalığın içine karışmış çığlıklarım çınladı kulaklarımda
Hem çok yakındık
Hem de çok uzak
Yaşanmışlığın çizgileri nasıl yansıyor yüzüme
O kafenin önünden geçerken
Yine utangaç tedirgin kızı gördüm
Acı bir gülümseme belirdi yüzümde
İlk sahlepin kokusu geldi burnuma
Buram buram
Ve koşar adım yürüdüğüm
İsli kaldırımlar
Siyah beyaz çekilirdi bizim zamanımızda resimler
Sen gelince renklendi dünya
On yedilik çağlarımda
Şimdi fark ettim
Ne kadar kırgın olsam da
Martısı bol
Mavisi eksik
grimsi denizi
Kömür kokan bu şehri
Özlemişim.
En çok da dudaklarına sarılmayı özledim
Gamzelerin gelincik tarlası gibi açarken
Gözlerinin kısılmış aralığında kaybolmayı özledim
Kırgın olmakta haklı değil miyim?
Bir ben geçtim şimdi sana ait olan bu şehirden
Yıllar önce kırıldım dağıldım
Barışmam bir daha
Ben bu şehre dargınım.
5.0
98% (42)
4.0
2% (1)