dudak kıvrımlarına yabancı öpüşler mi tünedi
hangi rüzgarda kayboldu gülüşün


sesim nehir gibi akıp gitti
çığlıklarıma hapis olan bir odada
ellerimden savrulan hayaller
kelebek gibi kanatlandı zamanın ötesine

uçuruma sürüklenen bulutlar gözlerimden süzüldü


Masumiyetin selâsı okunur
Yıldızlar düşer gökyüzünden


gözlerimde kaç iklim yaşadım biliyor musun
dilime prangalar vurulduğunda

volkanın içinde kızıla boyanan lav gibi
yandı her bakışım
ruhumun kökleri toprakla sevişip
yüksek dağlara düşen kar gibi eridi

her harf
savrulup gitti
sustu boşlukta


bir kuşun kanadında kaybolacak kadar özgür
bir damla yağmurun denize karıştığı an kadar
tutsak
yabancıyım kendime
içimde yıkılan şehirlerin izleri var

bir yıldız kayarken göğsümde,
hangi dileği diledim
Nereden bileceksin ki


her yolun sonu başa dönerken
gövdenin içindeki düşler kaybolur

ruhunun çocuksu kanatlarına sarıl
serbest bırak elbiseni
bırak soyunsun bedenin
çünkü en derin sevda
çırılçıplak yaşanır



Meryem Ayan