9
Yorum
45
Beğeni
5,0
Puan
777
Okunma

zembereği bozulmuş saatlerde
ölüm kurnazca sokulurken koynumuza
kirpiklerinin yanaklarına düşen gölgesinde
bağdaş kurmuş acılar
geceye ağıt yakan kabusların
çığlıklarında ürperiyor sesim
genzimde boğulan gözyaşlarım
ne yarama
ne acıma su serpmiyor
ben de geleceğim
onlar
şunlar
bunlar
herkes gelecek
/Bekle…
/Kimse ölümsüz değil
duygularımı intihara saldım
şah damarımdan çıkıyor canım
üşüyen parmaklarım
kendi harında ısınmaya çalışırken
geceyi örtüyorum gözlerime usulca
Biliyor musun
sen gidince
ardın sıra gitti her şey
binlerce göçebe kuş
kanat çırpıyor göğsümde
hepsi yönünü yitirmiş
Kör
sağır
dilsiz
kendi göğüme gömdüm göğsümü
nefes alamıyorum
Tane tane yaşadım zamanı seninle
sana sarıldığım gibi
sarılıyorum son bakışına
bakışlarının değdiği her yer
can kırıkları
gözlerinin kuytusunda yatır
yaralı avuçlarımdaki sızıyı öp
dinsin acılarım
bütün ışıklar söndü
gece kumpas kuruyor düşlerime
şimdi ellerim bağrımda
Başım öne eğik
Toprak kokusu kaldı burnumda
Ve bir de gölgede gülüşlerin
Meryem Ayan
5.0
100% (25)