Şimdi gecenin sessizliğini dinleyen bir ben varım
Bir de benim sessizliğime ses olan nefesim,,,

Duvarlar üstüme üstüme geliyor sanki
Ne ben sığabiliyorum bu evin içine,ne de evin kendisi kendine...

Her yerde oraya buraya dağılmış bir şeyler karman çorman
Ne ben toplamaya çalışıyorum ne de dağıtmayayım diye uğraşıyorum...

En son ne zaman gülmüştüm ya da gülümsemiştim hatırlamıyorum
Gittiğin günden kalan acı bir gülümseyiş hala yüzümde; o da ağlamaktan beter bir ifade....

Ne kadar beklesem de gelmeyeceğini biliyorum,gidenin gelmediği yerdesin çünkü;
Benim gelebilme ihtimalim olduğu halde ben bile sana gelmeye korkuyorum....

Gelirsem dönmem bilirim ,,, kalırım uzanırım yanı başına gömülürüm..
O her harfine kurban olduğum adın yazılı musalla taşını görürsem dayanamam ölürüm....

Resmini de kaldırdım zaten öyle boş bir çerçeveye bakıp durur gözlerim
Ne kendini görmeye takatı var zaten; ya da görülmeye değer bir şey yok ki görmüyor o yüzden...

Gün ağaracak birazdan ve ben yavaş yavaş sahte yaşam belirtileri göstereceğim
Kalkıp oturduğum yerden musalla taşından farkı olmayan yatağıma uzanacağım...

Gece oluncaya kadar.....uyuyacağım
Ya saatlik ya sonsuz bir uyku......hangisi yazılmışsa kaderime....onu yaşayacağım...