yıldızlar düştü bir bir
gündüzü ateşe verip
güneşi çaldılar


/ebabil kuşlarını bekliyorum/



koparıp atıldı
boşluktan aşağıya
vitrinde kalan hayaller


halbuki
düş sokağında dinlenecek
şarkılar vardı daha


göğsün toprağında kıyamet koptu
ayakları yerden kesildi ruhun


bir bilinmezliğin içinde
mayınlı yollardan geçer
koşar adım uzaklaşmaya çalışırsın
dolanır adımların düşersin


öyle çok ki
kaçan
kovalayan
öldüren
yağmalayan
parçalayan



kaldırımlar ter kokuyor
dünya kan kokuyor
haberin var mı



gülüşleri yarım kalan dudakların
korkusu yankılanır sokaklarda
dudak kıvrımlarında boğulur sesler

imlası bozuk harfler düşerken dilden
kelimelerin ardında gizlidir cinayetler



siyah beyaz film olur
gözlerin feri söndükçe
anne sütü kokan
çalınmış düşler


dar ağacı kurulu ellerin
ucunda son bulur nefesler




kuşlar uçarken korkmaz ki
biz neden korkuyoruz yürürken



Meryem Ayan