Çökmüşüm.
Diz.
Beni rüyalarına.

Sonsuz ol.
Yandırılmış bir küf
Arındırılmış bir nota
Bir de sen
Bana bu yağmurlardan sağa.

Kalan.
Kaldırımlarda
Yürek sızıntılarıyla.

Boğuluyorum
Boğazımdan.

El ele geçmek vardı.
Der İstanbul bile.

Zaten bir sen
Bir de İstanbul
Çizgilerimle dans ettiren.

İsyan bul
Eğer aşıksam
Kalbimde.

Hem de öyle isyan ki
Kilometrelerce.
Tam 1061
Ama milyonlarca tane.

Gözüm gibi bakmaktan da öte.

Sözüm gibi
Kel topal kalacaksa eğer

Madem madam ben olmadan da
Gölgelerde uzatabiliyorsa
Dalgalı saçlarını
Şu vakitlerde

Kepenk, ekmek, yas, şiir diyorsa
Rimelli kirpiklerden olsa keşke
Yaprak yaprak okşuyorsa
Köklerinden tutunuyorsa sıkı sıkı
Ekmeğe, bir çift ‘kahve’ renkli gözlerle
Benim de kahvem renkliydi.
Bir bilse.

Otuz kere söyledim
Katmayın içine diye
Bak işte
Yine sendeyim dedim
Sendeledim koşarken
Arkama düştüm
Üzülme diye

Sana demedim hiç.
Yokum diyemedim de.

Sen olmayınca
Olmuyor sen.
Olmuyorsan
Baştan söyle.

Sonra bak bağırırım da ben.
Sonra küfrederim de.
Alırım sazı elime
Of.
Değmesinler keyfime.
Lebim lebine değsin bi hele.

Sigara da içmiyorum ki
Sevmezsin diye.
Çek içine.
Yanıyorum işte.
Küllerim yerdeyken bile
Kokum sinsin üstüne.