Bu şehirde yaşıyorsan
Bu şehri yaşa.

Geceleyin Güvenpark’ta
Hayattan soyulmuş hayatlarla,
Bu şehirde kış vakti
Yazmış gibi geceleyin.
Kader sizi bu sokağa
Yazmış gibi geceleyin.
Kadersizi kaderinden
Bezmiş gibi geceleyin.

Alın bir tutam aşk,
Geceler körünüzü göz etmeden;
Saçın bulutlara ki
Yağmurlar yıkansın.
Son duasını etmekte olana
Bir umut saçın.

Ve bir umudun başını okşayın,
Yetim demesinler.
Siz dinlemeyin,
Cebeci’ye kaçın oradan;
Sokaklar sizi ürkütmesin.
Çünkü onlar hep aynı, hep sıradan...

Ve siz sıradan dolaşın tüm sokakları;
Aydınlıklar körünüzü göz etmeden.

Oradan Ulus’a kaçın mesela,
Oradan Dikmen’e;
Belki Ayrancı’ya.
Ve çekilen onca acıya rağmen
Değişen sadece semt adları olsun.

Bir kaldırıma oturup
Pazarlıklar başlatın;
Hayata dair.
Kaç gözyaşı sermayeniz,
Kaç gülüş kârınız var
ve kaç sokak kedisi var
Oturduğunuz kaldırımda dans eden
Ve kaçın oradan da;
Gündüz körünüzü göz etmeden.

Çünkü
Gözünüzle göremezsiniz
Bu göz göz olmuş kalpleri;
Saklanırlar belki Ankara’nın ayazına.
Son dolmuş da seferini yapınca
Şımarırlar sokaklara.
Uçurtma falan uçurmazlar belki ama
Ağlarlar mesela.

Geceleri yanar Ankara,
Her ne kadar gönüller buz tutsa da.

Münzevî//Emre GÜLBÜZ
03.11.2012