YALNIZLIĞA MAHKUM

Bu gecede böyle olsun
🍷yarasın gülüm
kadehim bana
ben kadehime
bakıyorum
derin derin dalıyorum
kırmızı şarabın dibine
özgür bir mahkum gibiyim
bütün kapılar açık
ama ben kilitlenmişim
nedir bu içimdeki sızı
niye beni acıtıyor
çok keskin
bıçak gibi kesiyor
varsın kessin
dilim dilim doğrasın
yaksın
cayır cayır yaksın
demiyeceğim
müsade etmiyeceğim
off yarasın gülüm🍷
gözlerim kadehimde
en dibine
dalıp gidiyorum
neden diye soruyorum
ben yalnızlıktan nefret ettikçe
yalnızlık enseme yapışıyor
sevmiyorum yalnızlığı
kadehimin zoruna gitmesin
sevmiyeceğimde
belki görülür
günden güne eridiğimde
belki görünmez
görende sağ olsun
görmeyende
geceleri güneş bile doğmuyor
ay kendini göstermiyor
bulutlar yıldızları kapatıyor
sim siyah gökyüzü
üzerime çöktü adeta
oysaki milyonlarca yıldız var
bana ne bundan
bana parlayan
tek bir yıldız var
oda bulutların arkasından çıkamıyorsa
bana ne fayda
farkı ne diğerlerinden
off yarasın gülüm🍷
gözüm yine kaydı
bardağın derinliğine
kadehte kendimi gördüm
mum gibi söndüm
arkamı döndüm
ne görsem arkamda
bem beyaz bir boşluk
karşımda kadehimde
gördüğüm
yalnız adam
yalnızlığa mahkum
bir hayat mahkumuyum
ayağımda zincirler vurulu
beynim sorgulu
şiirlerim vurgulu
gözlerim dolu dolu
bir gün cezam bitecek
bunu biliyorum
ya aldığım nefesin eşliğinde
yada son nefesimde...

Seyhan Kılıç
Wuppertal, 03.02 2018