gittin ve ben çıldırasıya bir hüzünle paraladım kendimi
şehirlerden geçtim yokluğunda
hepsi yetim...


bakmıyorum çakıl taşlarının seyrek dağılışına
bilinmezliğe aldırmadan
sadece gidiyorum
ve sen gittin.
her şey gibi zamansız geldi ayrılığın habercisi
ama sen gittin
seninle birlikte soldugum hava bile gitti
gözlerimi yüreğine alarak gittin


haykırmıyorum yanlızlığın kuytu karanlığına sensizliği
sadece susuyorum
gözüm nuru nerdesin


bildiğim tek şey var ,
senin için sokaklarda uykusuz kaldım
başımda birileri bekledi,
sorsalar da cevap vermedim
dilim lal oldu
yüreğim avuntu dergahında ,
yoksa sende mi gittin

dokunmadan mı gidecektin dünyamdan
benden vazmı geçecektin yoksa cancağızım
unutma ki
sen olmadan ruhum huzura varmaz


bir başka bahara kaldı yarınlar
yatağında rahat uyu ahiretteki melek
yokluğuna bulaşmadan alışamam ölüme
duramam artık bu şehirde

sokaklarda insanlar yaslı
gökyüzünde bulutlar kara matem içinde
Zorba bile lal olmuş,
her köşede senin kokuna hasret dolanıyor.
bu kocaman şehir bana dar geliyor
senin yattığın toprak beni çekiyor
çok sevdiğin iş yerinden arkadaşın Sedef,
merak etme orası devamlı çalışıyor
bir kahpe kurşundu kadere isyan eden
ah gözü sürmeli can kardeşim
seni de yolladık sonsuzluk ülkesine

unutma ki vuslat ciğerimde hep saklıdır
seni asla unutmayacağım
"SİBELİM Can Kardeşim...


Seyhan kılıç
Wuppertal,05.03.2013




.