Dün hayranlıkla ayrıldığım sayfaya bugün de defa kere gelip gittim ve gerçek manada hiç sakınmadan beğenim kalem dolusu diyebilirim. Kimin yaşı nedir,işi nedir de hangi şiiri yazabilmiştir gibi bir ölçü şu güne değin söz konusu dahi olmadı fakat lise talebesinin bu derece başarılı oluşu gözlerimi nemlendirdi. Öğrencilik zamanlarım düştü aklıma,ne de çok uğraşırdı bazılarımız ne ince eler sık dokurduk ve de ne kadar safi idi niyetimiz :


o zamanlardan kalan güzel anılar aşkına ayna gibi duruyor bu sayfa...



Her zaman en çok önem verdiğim bir ince nokta vardır şiirlerde. Şiiri dinlemek mest eder beni ; ses dinlemek değil şiiri dinlemek. Hissetmek ve gerçekten kalbin tüm damarlarına değin onu hissetmek ve hele ki Allah! diyeni hissetmeye geyret etme neticesinde tebessümle karşılanabilmek şiirce. Bu şiirde bunu hissettiğime inenıyorum ve de dün ilk okuduğumdan sonra aklımdan hiç çıkmadı açıkçası. Ne de zarif ne de naif ve ne de sessiz...Susarken konuşmak gibi yani dil her zaman sükût eder de kalp başkadır içerde. Ya damlalarını saklamaya çalışır ya da duymaya,duyduğuna bakmaya ve biraz daha cesaret :


gördüğünü dile yollamaya...


Gönlünüzün olgunluğu da bir diğeri dikkati meşgul eden. Tüm kalbimle diliyorum ki yıllar varsa eğer nasipte şu dizeleri bize armağan eden yüreğiniz her daim istikrarla yolları arşınlayabilsin.



Şiir diyelim biraz.



"İlâhi aşktan özge şeydâ olsam ne çıkar?
Cebimde hazineyle peydâ olsam ne çıkar?"


Şöyle ilk okuyuşta mı desem ya da ilk süzüşte mi desem artık neyse de bu ilk bakışta sindirilecek bir çalışma değil. Şimdi incelediğimiz vakit teknik olarak elbette eksikler takılacaktır gözümüze fakat her şeye rağmen yürekte bıraktığı iz çok farklı.


"ne çıkar"


Gözden düşürmek bir şeyleri ve hele ki gerçeğe kıymet verip hiç olana hiç gibi bakmaktır bu itirafla hayata; kutludur demiştim gece ve hakikateden de öyle. Sonra dize içinde kullanbılan kelimelerin hemen hepsinin aynı sesle bitip noktaya varmaları yok mu,budur işte ahenk ve inanıyorum ki hayran bırakan da budur bu şiire. Hem dize içişnde bütünü korumak deniyor buna hem de bütün içinde ritmi okutmak deniyor. Ritm dediğim bu işte :


"İlâhi aşktan özg - "e"- şeyd - "â" - ---" olsam ne çıkar"---
Cebimd - "e"- hazineyl -"e"- peyd - "â" ---" olsam ne çıkar"-----


Bunlar giz içeriği küçük ayrıntılar ve güzellik zaten ayrıntıdadır ayrıntı da başarıdadır. Üstten tepeleme bakış,nakış fayda vermez kimseye. Duraklar misalen,eksiksiz hakikaten. Uyaklara bakmak istemiyorum ama duraklar bütününde aynı ahenk ve güzellikte. Sadece dikkat edilmesini isteyeceğim bir noktası var kalemin o da şudur ki kelime seçimleri. Misal anlaşılacak dağarcık daha çok olmalı ve eğer ki divandan konuşulacaksa ki asıldır o zaten ama dar anlamlardan uzak olmaya biraz gayret. Aslında pek memnûn kaldığımı bilmenizi istiyorum bu hale fakat :


"özge"

ve de

"şeydâ"

biraz kendilerinde kalmışlar oysaki ışığı evvele ve de öteye daha iyi yansıtabilirdik ne dersiniz. Yine de anlamak için de diretmekten yanayımdır özgün fikrim böylesinden yanadır da işte ama niyetine -da...



Bu özellikle üzerinde durduğum ses uyumları ilk harflerde büyük etki bırakmış ve gerçekten de güzel. Çünkü rengi ilk virgülden belli olur çalışmaların ve etkileyip devamında da okuru ağırlamak biraz şart gibi burda. Xaten devamında da yer yer yine kendini belli ediyor hatta bir misal daha diyelim mi :




"Nuru sönmüş harab----em, pencer---em---d--e--n yas akar,
Gönle huşû vermey---en sabâ olsa---m ne çıkar?"


Sanırım uyakların zayıflığı da bunlarla kapanıyor. Evet tam kanaatim bu sanırım. Yarım uyak kendini zenginden daha güzel hissettirmiş hele ki redifler de yine aynı meziyetle durmuşlar gözlerimize. İnanın kafiyeyi inkâr dahi edebilirim bu şiir içinde. Ne kadar güzel bir nizam içinde sunmuşsunuz şiiri bizlere. Bu titizlik de işte dediğim gibi talebe olmanızdan kaynaklanıyor sanırım.




"Lisânım sükût değil, ziyânım küçük değil,
Dinsiz birkaç cahile devâ olsam ne çıkar?"



Bu da elbet hayran kaldığım manayı taşıyan beyitlerden ama dediğim kelime seçimlerine biraz daha dikkat edelim.


"dinsiz"

ve de

"cahil"


bu iki kelime bu şiirde olmamalılardı. Yukarıda belirttiğim anlamı daraltıyor fakat mühim değil ille de zor olmalı ille de zor olmalı. Ama şimdi belirttiğim kelimeler biraz daha düzden ve de daha farklı karakterden hani bir kelime daha gelseymiş şiir kan kaybedecekmiş büyüsünden. Elbet bu dediklerimin hakikaten büyük hata olmadıkları âşikâr ama bu kadar iyi olana bu kadar inceden söylemek gerekir. İnanıyorum ki zamanla elinize su dökmek dahi imkansız olacaktır. Özellikle de :



şu zamanda sayı hesabına can ağrıtmanın moda olduğunu görmek incitir bizleri. Garibinden ifadeler incitir şiir için ağlayan kalbimizi de böyleleri gelince rahata eriyoruz hakikaten ve diyoruz ki :



ille de şiir kazanacak ille de şiir kazanacak; başka yolu yok. Başka hiçbir dilin,kalemin özrü yok "-"


sayılacak...






Emeğinize,yüreğinize kalpten dilediğim başarı temennilerimle...



Asl, yolunuz olsun...