9
Yorum
23
Beğeni
0,0
Puan
2497
Okunma

Ufukta izi olmayan mevsimler
Göğün kapısında yollar kalabalık
Çölün ortasına düşer ağaç kökü
Güneşli havada yağan yağmur
Sınırsız zaman filizlendirdikçe
Kurşun gibi yayılır karanfil kokusu
Hikâyenin geri kalanını yok
Kısa pantolonlu kaldı tüm çocuklar
Sana baktıkça kuşlar gülümsüyor
Yansıyor yüzüne hüzmeli dua
Masum uykuya dalmadan önce
Civan gülümsüyor gamzeleri de
Sığdırmak lazım büyük hayalleri bi başka zamana
Rüzgârın sırtında çoğalan sessizlik
Islak akşamlara yıldızlar iner
Kuşanır amber kokulu mehmetciği
Yüzler gördüm soluğumda küçük!
Yüzler gördüm soluğumda heybetli
Yüzler gördüm tuhaf bir tat
Kapı eşinden ağıtlar uçar Anadolu’ya
’’O an Rabbime dedim ki
Yeni doğan süt kokan bebek olsam, uyusam’’
Ümmühan Yıldız.