bir tütün yaprağını
harmanladım yüreğimde
yüreğim sen altında
müebbet bir tutsak şimdi

sanki taş duvarlarla örülü etrafım
çıkıp sana gelmek istiyorum
ne bir adımın ayaklarıma dolanıyor
nede elin elimden tutuyor
bir uzaklığı sen kadar içime çekiyorum
yaşamak seninle güzel biliyorum
oysa seni özlerken bile nefesim kesiliyor

adresi sen olan şiirler yazıyorum
sen kadar güzel kokan çiçekleri kokluyorum her gün
sen kadar güzel bakan çocukları seviyorum
ama bir uçurtmanın kopan ipine dolanıyor sevinçlerim
sonra bir hüzün kaplıyor içimi
seni arıyorum her yerde, herkeste
sen kadar güzel, sen kadar yaralıyım

ama yetim bir çocuk içimde ağlıyor
solan bir çiçek kadar suya hasretim
yüreğimde bir ateş
sanki ciğerlerime kadar tutuşmuşum

sen şimdi bu şiirin içindesin
ellerimle okşuyorum saçlarını
ve omuz boşluğuna yaslamışım başımı
dünyanın en güzel manzarası karşımda
içimde bir yaşamak isteği
oysa hasretinle ölümü yaşıyordum
bir matem var içimde
sen kadar yaralı
ama seni sevdiğim kadar sevmiyorum bu hayatı
bir özlemle bir yaşamı harmanlıyorum
sokaklar karanlık
sokaklar sessiz
ve ağlamaklı bir çocuk sesi yankılanıyor içimde

oysa ne çok sevdim seni
sen yüreğimden gitme diye
çünkü yüreğim sana aitken
ben senden uzakta yaşayamam
sokaklar karanlık
gözümde yaşlar
içimde sen
bense şafağı bekliyorum
kuş seslerinde seninle
içime şiirler doldurmak için


ibrahim dalkılıç

02/07/2017
01:40 izmir