sevmek neydi
sevmek bir yüreğin
bir yürekle birleşmesiydi
ufacık bir elin
bir avucun içine sığmasıydı

meçhul bir avareyim ben
sokak sokak yüreğimi arıyorum
kelebek kadar ömrümü
koca dünyaya sığdırdım da
bir yüreğin içine sığdıramadım

nasıl bir ah almıştım
nasıl bir lanet vardı üstümde bilmiyorum
oysa güneşin doğuşunu görmek istiyordum her defasında
ama hep karanlıkta kalıyordum
içinden bir gideni vardır insanın
uğurlamaya korktuğu
dilinin tutulduğu
ve yüreğinin alev alev yandığı
benimse ömrüm gitti
bir ben kaldım
gidenlerin yası var içimde

en çok yüreği tutuşur insanın
benimse küle döndü yüreğim
sanki hesapta olmayan bir kurşun
gelip göğsüm-ü delmiş gibi
kör olmak gibi bir şey bu
ölmek gibi
bense ölmek-ten beterim yine
yine bir cesedin yasını tutar gibiyim

ah kahkahasını hüzne çeviren elim
kuruyan toprak
solan çiçek
karanlığı üstüne örten göğsüm
ne masallarda adın geçti
nede bir romana kahraman oldun
nede başrol oynadın bir yürekte
hep bir zindanı yaşadın
hep bir düş-ün içinde
bir şiir-i döktün, bir çocuğun avuçlarına

telaşlı bir ezginin içinde
intihar-a duran bir çocuktum ben
üstü çizilmiş satırlardan gelip
demlenmiş bir yüreği kanatıyor-um
ezbere kurduğum cümlelerle
şiir şiir vuruyorum kendim-i

defalarca adına düşler kurup
defalarca adında buluyorum kendimi
şimdi bir üşüme-nin ardından
defalarca sana sarılıp
hunharca ömrün-e ömrüm-ü kilitliyorum
şimdi ya bir kurşun sıkılır hayallerime
yada bir panzer ezer geçer çocukluğumu
sonra sol yanımda bir mezar taşı soğukluğu oluşur
adıma faili meçhul derler
oysa ben kendimi ararken vuruldum
SENİ KAYBETMEKTEN KORKUYORUM DEDİ
ÖZLEDİĞİM HER YERE BAKTIM YOK-TU

ibrahim dalkılıç

29/06/2017
22:35 İZMİR