11
Yorum
44
Beğeni
5,0
Puan
1936
Okunma

İçimde harf birikiyor bahçıvan
Soyup derisini
İmlasız bir kuralın incinmiş kabuklarına
And olsun ki
Bütün cümleleri adınla tövbeye çağırdım
Sırtına sürdüğüm bütün makamlar
Döndüğünde dilimin mecralarına
Harf harf söndürdüm dudaklarımda
Bahçıvan
Ellerimdeki nasıra takılıp düştüğünde filiz
Yüzünü toprağa süren külün doğum sancısı
Sızıyor çatlağıma
Dilime çomak sokup koşuyorum
Hadi yetiş mecrasındayım dilimin
Sokulup ısır toprağımı
İncitip imamesini şuurumun
Geceye bir fiil asıp çekil üstüme
Her figür aslının ashabını sorgulayarak
Aslından uzaklaşıyor şimdilerde
Ve makam çoğaldıkça
Cümle çürüyor dudaklarımda
Kaç harf tükürdüm ekşidiğin de zaman
Dişlerime bulaştığında anlam
Ve sakalıma sürtünen cümle
Kulaklarıma doğru uzanan
Düşünceyi avutuyordu
Kendi dilimle ne zaman sürtüş sem
Ağır ağır taşıyordu yükünü
Sırtına düştüğüm hamalının
Bahçıvan yakasına yapışıp
Kavga edemediğim
O boşluktu aşk
şimo
sinan şeker
5.0
100% (32)