seni nasıl sevdiğimi bilsen
bensiz yaşadığın güne lanet edersin
bensiz aldığın nefesin
bensiz boğazından geçen lokmanın
ne bir anlamı kalır
nede bir tadı

yere düşen bir yaprağın
kuruyan bir nehrin
sesi kısılan bir güneşin
ve üşüyen bir toprağın
en dibine düşersin

seni nasıl sevdiğimi bilsen
bensiz doğan bütün sabahlara
bensiz batan gün ışığına
bensiz açan bütün çiçeklere
ve bensiz öten bütün kuşlara
bütün evrene
bütün sevdalara
bütün aşklara lanet edersin

ama biliyorsun ki
seni sensizde sevebiliyorum
senin hiç olmadığın
hiç yaşamadığın
yağmurunda ıslanmadığın
fırtınasına tutulmadığın
havasını
suyunu
güneşini
hiç görmediğin bir şehirde
seni sensizde yaşayabiliyorum
ve seni sensizde sevebiliyorum

seni nasıl sevdiğimi bilsen
bensiz aldığın nefese lanet edersin
bensiz dünyanın seyrine aldanıp
bensiz yaşadığına inanırsın
ama bensiz bir sevmek nasıldır bilemezsin
ve bensiz sevmenin tadına varamazsın

seni nasıl sevdiğimi bilsen
bensiz yaşadığın şehre lanet edersin

ibrahim dalkılıç

23/03/2017
22:00 izmir