16
Yorum
36
Beğeni
5,0
Puan
1616
Okunma

farketmiştim aslında dilindeki paslı kamayı
insan dediğin nedir ki
havaya iki söz savur
yere düşene kadar ölsün
sitem bilmem de
öfke nöbetlerinden uykuya kaçıp
gelinciklere boğdurdum sevmeleri
dinen fırtınada zaiyatı izliyorum
hava da soģuk
martılara eşlik eden vapur
hüzünlü şarkıların ritminde
kemancının tellerinden karaya dökülür adımlarım
en kötüsü de görmeyişin
elleri cebinde sokaklardan geçişimi
ilgili kadınlar gördüm her başımı kaldırdığımda
tekrar yere kapaklandı gözlerim
fotoğraflarda uzağa bakışımı betimliyor dostlar
yokluğum senide sarıyor mu arada?
hiçe sayılan korkuların gölgesinde
yaramaz çocuklar gibiydik
şimdi ise tenhasına cekildik sözlerin
hiç bir şey gülüşünün yerini dolduramaz
iki satır yaşamak, yazmaktan öte.
5.0
100% (29)