1
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
234
Okunma
Bu çağın gözleri aç
Adlar çoğalır özler yok
Kalplerin terazisi bozuk
Harfler bir arada sadece kalabalık
İnsan toprağını anımsar
Su döktüğün yerde kökler belirsiz
Ektiğin seni tanımaz
biçtiğini sen
Sofralar donatırsın niyet gelmez
Tuz eksik değil dualar eksik
Gözler öfkeyle dolar
Bakışlar da bir niyet
Belli belirsiz
Bir çağın kıyısında
Kapısı eski dua taşlarıyla örülü
Ardında geniş göğüslü hatıralar
Ardımda neye taptığını bilmeyenler
Bir yüz kırk sureti saklar
Yorgun bir bedende
Ruh bin yıllık çadırını arar
Bir el dokunur gibi
Ama hep eksik
Hep eksik kalır
Kaldır şu yaldızı
Söndür o süslü yanılgıyı
Unut kokusu dağılmış sevgiyi
Bitir çoğalmış ama azalmış sözleri
Toprak çağırır seni
Bir rüzgâr eser
Kalırsın övgüye mazhar
Sadece toprak bilir
Bu devre ait olmadığını
5.0
100% (4)
Cevap Yaz
